ابهام در مدیریت هپکو / تأمین اجتماعی برای آینده هپکو چه افقی در نظر دارد؟
تاریخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۳۹۷۴۶
بیش از ۲ سال از واگذاری ۵۵ درصد سهام هپکو به سازمان تأمین اجتماعی میگذرد و باوجود اینکه گرههایی از تولید در این شرکت باز شده، اما مشخص نیست این سازمان برای آینده هپکو چه خوابی دیده است؟
گروه استانهای خبرگزاری دانشجو، اعظم ذوالفقاری منظری؛ * سازمان تأمین اجتماعی از تابستان ۹۹ و با تصمیم هیات وزیران دولت دوازدهم به عنوان سهام دار عمده هپکو معرفی شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هپکو پس از خصوصیسازی
همان زمان مسئولان تأمین اجتماعی گفتند که دولت با این شیوه پرداخت بدهیهایش، باعث خرج تراشی بیشتر برای این سازمان میشوند؛ با این حال پس از آنکه سهام هپکو را تحول گرفتند، چند اقدام موثر برای این شرکت انجام دادند که مهمترین آن بازگشت تیم مدیریتی پیش از خصوصی سازی هپکو به این شرکت بود؛ علی محمد رفیعی و همکارانش که در سال ۸۶ هپکو را با آورده مالی ۲۰ هزار میلیارد تومان در سال و انبار پر از محصولات متنوع این شرکت، به بخش خصوصی تحویل داده بودند، در سال ۹۹ به این شرکت بازگشتند.
با واگذاری هپکو به تأمین اجتماعی، بخشی از بدهیهای این شرکت به ویژه به بانکها تهاتر شد و بار این بدهیها از دوش هپکو برداشته شد. کار در هپکو رونق گرفت و حقوق کارگران چند ماه پس از حضور تیم مدیریتی جدید، از فروش محصولات پرداخت شد. اتفاق مبارکی که نوید رونق دوباره این شرکت را میداد.
تیم مدیریتی جدید وارد پروسه انعقاد قرارداد با مصرف کننده داخلی و تولیدکننده قطعات خارجی شدند. با این حال، مشتری داخلی حاضر نبود از تولید در هپکو حمایت کند و همچنان اصرار بر واردات داشت. هپکو کش و قوسهای فراوانی را در این حوزه پشت سر گذاشت تا آنجا که بالاخره برخی قوانین و دستورالعملها برای حمایت از هپکو صادر شد. هرچند همچنان روال خرید از این شرکت به خوبی پیش نمیرفت.
رفیعی و همکارانش توانستند در نمایشگاه صنایع معدنی که مهر سال گذشته در نمایشگاه سنگ ایران در محلات، محصول جدیدی را رونمایی کنند. در اردیبهشت امسال هم مدیران هپکو اعلام کردند که تا پایان سال میتوانند سه هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان محصول تولید کنند. همه این موارد نشان میداد که این شرکت عظیم ماشین سازی در مسیر تولید قرار گرفته است.
بیشتر بخوانید:
تولید ۱۵ نوع ماشینآلات راهسازی و معدنی در هپکو اراک کلید خورد سختگیری مصرفکننده داخلی برای خرید از هپکو؛ سهلگیری برای واردات از چین آیا تأمین اجتماعی قصد واگذاری ۳۸ درصد سهام هپکو را ندارد؟ / جای خالی اثرگذاری ایمیدرو در شرکت ناهمخوانی حرف و عمل فعالان معدنی در استفاده از تسهیلات خرید هپکو ساخت بزرگترین باکت شاول موجود در کشور در هپکو بده بستانهای اقتصادی دولت به قیمت زندگی کارگران / تهاتر بدهیهای هپکو از این جیب به آن جیب!تغییر مدیریتی از سوی تأمین اجتماعی
تأمین اجتماعی، اما تصمیمات دیگری درباره هپکو داشت؛ در نیمه اردیبهشت تیم مدیریتی جدیدی در این شرکت معرفی شدند. حسین قربانی فرج آباد به جای علی محمد رفیعی آمد و مهدی اسماعیلی، به جای داریوش رحمت نژاد به عنوان عضو تازه کار هیات مدیره این شرکت معرفی شد.
گفته میشود که قربانی قبلا یکی از مدیران نمونه در یک شرکت زیرمجموعه سایپا بوده، اما از اسماعیلی نتوانستیم سابقه کاری مرتبط با کار در هپکو پیدا کنیم. این اقدام تأمین اجتماعی با توجه به سابقه رفیعی و رحمت نژاد و عملکرد دو ساله آنان، سوالاتی را مطرح کرد که البته مدیران این سازمان تاکنون پاسخی به این سوالات نداده اند.
انتظار تأمین اجتماعی از هپکو: رویکرد خلاقانه!
میرهاشم موسوی، در ابتدای مرداد در دفتر مرکزی هپکو حاضر شد و از تغییرات در این شرکت ابراز خرسندی و بر رعایت اصول حرفهای در این شرکت تأکید کرد. او همچنین گفته که «برای افزایش تولید و سودآوری در شرکتی مانند هپکو، باید سراغ رویکردهای حرفهای و خلاقانه رفت.» مشخص نیست که چه رویکرد خلاقانهای میتواند هپکو را طی دو سال از پرداخت حقوق کارگران با وام، به تولید محصول جدید و افزایش آمار تولید برساند و منظور از سودآوری برای هپکو دقیقا چه رویکردی است؟
البته کارگران نگرانند که تمرکز تأمین اجتماعی بر سودآوری، هپکو را دوباره از تمرکز بر تولید، بر بورس بازی سوق دهد و هپکو بار دیگر گرفتار مشکلات دوران خصوصی سازی شود.
مدیرعامل جدید هپکو در ۱۸ اردیبهشت معارفه شده، اما با گذشت چند ماه از حضور او، برنامه مشخصی درباره کار در این شرکت اعلام نشده و کارگران نسبت به این موضوع ابراز نگرانی کرده اند.
انتظار یک ماهه برای پاسخگویی معاونت اقتصادی تأمین اجتماعی
خبرگزاری دانشجو بیش از یک ماه است که پیگیر مصاحبه با معاونت اقتصادی سازمان تأمین اجتماعی بوده تا ببنیم بالاخره تأمین اجتماعی برای هپکو چه افقی را دیده و چه برنامهای برای این شرکت دارد؟ نکته مهم دیگر این است که به گفته کارگران، هپکو پس از تهاتر بدهی ها، حدود هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان به سازمان تأمین اجتماعی بدهکار شده و البته یک سوال مهم ما از مصطفی سوری همین است که تکلیف این بدهی چه خواهد بود و تأمین اجتماعی میخواهد چطور این مبلغ را از هپکو پس بگیرد؟ همچنین تأمین اجتماعی باید وضعیت ۳۸ درصد سهام مازاد هپکو را تعیین تکلیف کند، موضوعی که هم این سازمان هم وزارت اقتصاد و دارایی نسبت به آن بی اعتنایی میکنند.
از طرف دیگر مساله مهم هپکو، نبود نقدینگی برای تولید انبوه است و محصولات این شرکت تنها با پیش فروش محصول و قرارداد با مشتریان که تعدادشان هم اندک است، تولید میشود. با تغییر در تیم مدیریتی به نظر میرسید که تأمین اجتماعی برنامه خاصی برای همین امر دارد، اما با گذشت سه ماه از استقرار تیم مدیریتی جدید، تغییری در هپکو به رسانهها نرسیده است.
سوال دیگر ما درباره تعیین تکلیف زمینهایی است که درخواست تغییر کاربری آنها از تجاری به مسکونی مطرح شده است. این موضوع از گذشته مطرح بوده و در دو سال اخیر تقریبا مسکوت مانده بود. با این حال به نظر میرسد تأمین اجتماعی پیگیر تغییر کاربری این اراضی است. مساله این است که مشخص نیست تأمین اجتماعی از این اراضی برای چه منظوری استفاده خواهد کرد؟
تصمیم امروز تأمین اجتماعی اثر مستقیم روی آینده هپکو دارد. نگرانی کارگران این شرکت برای آینده از این جهت است که مسئولان را پاسخگو به خود ندیده اند. شفاف سازی در نحوه مدیریت این شرکت از سوی سازمان تأمین اجتماعی، میتواند از خسارتهای جبران ناپذیر آینده جلوگیری کند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: پرونده هپکو سازمان تأمین اجتماعی سهام هپکو سازمان تأمین اجتماعی تأمین اجتماعی تیم مدیریتی جدید بدهی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۳۹۷۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چشمانداز روشن توسعه همکاری ایران و آفریقا طی ۲ دهه آینده
رئیس امور اقتصادی اداره کل آسیا، آفریقا و اقیانوسیه وزارت نفت گفت: هماکنون براساس برآوردها کشورهای آفریقایی بالاترین رشد اقتصادی را طی سال ۱۴۰۲ داشتهاند و این مسأله چشمانداز روشنی را برای توسعه همکاری ما با این قاره در ۲ دهه آینده رقم خواهد زد.
به گزارش ایسنا، سلیمان قاسمیان ظهر امروز در نشست تخصصی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی دومین اجلاس بینالمللی ایران و آفریقا با اشاره به عزم دولت سیزدهم برای توسعه همکاریهای دوجانبه با کشورهای آفریقایی در حوزه صنایع پاییندستی و بالادستی صنعت نفت و نیز فرصتهای تکرارنشدنی بازار در این قاره، گفت: هماکنون، براساس برآوردها، کشورهای این قاره بالاترین رشد اقتصادی را طی سال گذشته داشتهاند و این مسئله چشمانداز روشنی را برای توسعه همکاری ما با این قاره در دو دهه آینده رقم خواهد زد.
وی با اشاره به اینکه ۷.۲درصد از ذخایر هیدروکربوری جهان در قاره آفریقا قرار دارد، افزود: طی دو سال اخیر بیشترین اکتشافهای مواد نفتی و گازی جهان بهترتیب در کشورها نامیبیا، غنا، آنگولا و آفریقای جنوبی انجام شده است.
رئیس امور اقتصادی اداره کل آسیا، آفریقا و اقیانوسیه وزارت نفت بیان کرد: هماکنون در حوزه تقاضای فرآوردههای نفتی و گازی شاهد افزایش تقاضا در قاره آفریقا هستیم. این قاره اکنون ظرفیت پالایشی روزانه ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه را دارد که نسبت به مصرف داخلی خود بسیار کمتر است، ازاینرو ما میتوانیم بازارهای صادراتی فرآوردههای نفتی خوبی در این قاره، بهخصوص در شرق و جنوب آن داشته باشیم.
قاسمیان صادرات خدمات فنی و مهندسی، بازسازی پالایشگاههای موجود و صادرات فرآوردههای نفتی و گاز مایع را از دیگر فرصتهای ایجاد ارتباط بیشتر با صنعت نفت قاره آفریقا اعلام کرد.
افزایش ۲۶درصدی مصرف گاز جهان تا ۲۰۴۰
براساس این گزارش، رضا نوشادی - مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران نیز در این نشست تخصصی با بیان اینکه تا سال ۲۰۴۰ مصرف گاز در جهان ۲۲ تا ۲۶ درصد افزایش داشته و همزمان شاهد افزایش تقاضای این حامل انرژی خواهیم بود، گفت: ایران بهعنوان دومین دارنده ذخایر گازی جهان همواره یکی از ظرفیتهای بالقوه برای تأمین پایدار گاز در دهههای آینده خواهد ماند.
وی با یادآوری اینکه صنعت گاز ایران طی سالهای اخیر با وجود تحریمهای همهجانبه کشورهای غربی توانسته است تولید خود را از حدود ۴۰۰ میلیون مترمکعب در سال ۱۳۸۹ به بیش از ۸۷۵ میلیون مترمکعب در حال حاضر برساند، تصریح کرد: هماکنون فرایند تولید گاز، از مرحله تولید تا توزیع، بدون حضور شرکتهای خارجی و ازسوی متخصصان ایرانی انجام میگیرد.
مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران با اشاره به اینکه این شرکت هماکنون مدیریت بیش از ۴۴۰ هزار کیلومتر خط لوله گاز در کشور را بر عهده دارد، افزود: در بخش ساخت ایستگاههای تقویت فشار و پالایشگاههای گازی بهترتیب ۹۲ و ۷۶ درصد به خودکفایی رسیدهایم. ما و ۲۵۰ شرکت دانشبنیان داخلی مرتبط با ما میتوانیم در زمینه احداث و تعمیرات خطوط لوله و ایستگاههای تقویت فشار گاز، به کشورهای آفریقایی خدمات فنی و مهندسی ارائه کنیم.
نوشادی پروژههای بازیابی کربن، مینی الانجی، تولید هیدروژن از گاز، ساخت توربواکسپندر و حذف کربن را از پروژههای جدید در صنعت گاز دانست و گفت: هماکنون ایران در بحث ساخت دو نوع توربوکمپرسور، بیش از ۲ میلیون دلار سرمایهگذاری کرده است.
آمادگی ایران برای صدور خدمات فنی و مهندسی به آفریقا در حوزه پالایشگاهی
براساس این گزارش، علی شاهوردی، مدیر هماهنگی افزایش ظرفیت و تعمیرات اساسی پالایشگاههای فراسرزمینی در شرکت پالایش و پخش فرآوردههای نفتی نیز در این نشست تخصصی، گفت: ایران آمادگی دارد در زمینه تعمیرات اساسی، تأمین تجهیزات، نگهداری و تولید در حوزه پالایشگاهی با کشورهای آفریقایی همکاری داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه ایران ۳۰ سال پیش در زمینه تعمیر و ساخت پالایشگاههای نفت و گاز ۱۰۰درصد به خارج وابسته بود، بیان کرد: در سایه مدیریت دولتها و محدودیتهای اعمالشده تحریمی پس از ۴۵ سال تحریم و هشت سال جنگ، هماکنون ضمن خودکفایی کامل در تعمیرات، پالایشگاههای نفتی خارجی را نیز تعمیرات اساسی میکنیم.
مدیر هماهنگی افزایش ظرفیت و تعمیرات اساسی پالایشگاههای فراسرزمینی در شرکت پالایش و پخش فرآوردههای نفتی، کمپرسورهای فرایندی، کاتالیستهای بنزینساز، مبدلهای حرارتی، کولرهای آبی صنعتی، خدمات مکانیک، پایپینگ، عایق، فیلتر، ترانسفورماتور و ابزار دقیق را ازجمله صدها محور صادراتی خدمات فنی و مهندسی به قاره آفریقا اعلام کرد.
ایران سومین تولیدکننده الپیجی دنیا
براساس این گزارش، امیر هوشنگ کرمی، سرپرست امور بینالملل شرکت ملی گاز ایران نیز در این نشست تخصصی با بیان اینکه هماکنون قاره آفریقا در زمینه تولید و مصرف الپیجی برابر است، گفت: این قاره بهشدت به انرژی و سوخت نیاز دارد و ایران بهعنوان سومین تولیدکننده گاز مایع (الپیجی) میتواند در افزایش صادرات این حامل انرژی در این قاره، نقشآفرینی کند.
وی در ادامه بیان کرد: هماکنون چین، هند و ژاپن بهترتیب بزرگترین مصرفکنندگان الپیجی در جهان به شمار میآیند و در قاره آفریقا مراکش، مصر، تونس و آفریقای جنوبی بهترتیب بزرگترین واردکنندگان این حامل انرژی هستند.
طبق اعلام وزارت نفت، سرپرست امور بینالملل شرکت ملی گاز ایران قیمت بالا و نبود اسکلههای استاندارد را دو دلیل عمده مصرف پایین الپیجی در قاره آفریقا دانست و گفت: تولید این ماده در ایران طی چند سال اخیر صعودی بوده و از ۵ میلیون تن در سال ۲۰۲۱ به ۷ میلیون تن در سال ۲۰۲۳ رسیده است.
صادرات ۳۵۰ میلیون دلاری کود اوره به آفریقا
براساس این گزارش، بیژن چگنی، سرپرست مدیریت کنترل تولید شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران نیز در این نشست تخصصی، با تأکید بر اینکه هماکنون عمده محصول صادراتی پتروشیمی ایران به قاره آفریقا کود اوره است، افزود: هماکنون سالانه حدود ۳۵۰ میلیون دلار کود اوره به این قاره صادر میشود.
وی با اشاره به اینکه ایران ۹۵ میلیارد دلار طرح پتروشیمی جدید و در حال اجرا دارد، تصریح کرد: از این مقدار تاکنون ۱۳ میلیارد دلار سرمایهگذاری انجام شده و مذاکرات برای ۸۲ میلیارد دلار دیگر، از طریق فاینانس در حال انجام است.
سرپرست مدیریت کنترل تولید شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران صادرات کاتالیست را یکی از فرصتهای ارتباط صنعت پتروشیمی ایران و قاره آفریقا اعلام کرد و گفت: هماکنون ایران در زمینه کاتالیست به خودکفایی ۹۵درصدی رسیده است.
انتهای پیام